நீ கேட்டதால்!!!

மானே தேனே என்று உன்னை அழைத்து

எட்டா பொருள் ஆக்கமாட்டேன்

உன்னை அலங்கரிக்க மொழி தேடி நின்றபோது

மொழியை நீ வந்து நின்றாயே.

பூ இடையே இருந்த வண்டு

மறைந்திருந்து

என் மெய் மறக்கவைக்கும்

உன் விழியாய் தொன்றிட்ரே

உன் உதடோர குரும்புச்சிரிப்பால்

ஏற்பட்ட கன்னக்குழியில் நான் வீழ்ந்து ,

எழும்ப வழி இருந்தும்

மோகத்தால் மனம் இல்லை.

மலர் கொண்ட மனம் அது

உன் நறுமணம் சூழ்ந்த வனம்

கிளையில் ஓடும் கோடி கண்டபோது

உன் சுருள் முடி மனதை கவரும்

உன் மழலை பேச்சு கேட்டபின்

இனி காதுகள் எதற்கு

உன் குழையும் சிணுங்கல் குரல் கேட்ட

செவிகள் வேறேதும் கேட்க மறுக்கும்

கடலும் சிறிதாய் தோன்ற இந்த

உலகும் சிறிதாய் போனதே,

என் வலி கண்டு நீ பொழிந்த

அன்பும் அரவணைப்பின் முன்

இறை காட்டிய பல விந்தைகளில்

உன் உறவு விந்தையிலும் விந்தை

மடை திறந்தார் போல் பொழியும்

அவன் அன்பில் நீயும் என் குழந்தை

For tounglish version

maane thene yendru unnai azhaithu

yetta porul aakka maatten

Unnai alangarikka mozhi thedi nindrapothu

mozhiyaai nee vanthu nindraye.

Poo idaiye inruntha vandu,

marainthirunthu

yen mei marakkaveikum

un vizhiyaai thondrittre.

un uthadora kurumbu sirippaal

yerpatta kanna kuziyil naan veeznthu,

yezhumba vazhi irunthum

moghatthaal, manam illa.

malar konda manam athu

un narumanam soozntha vanam

kilaiyil oodum kodi kandapothu

un surlu mudi manathai kavarum

un mazhalai pechu kettapin

ini kathukal yetharu

un kuzhaium sinungal kural ketta

sevigal verethum ketka marukkum

kadalum sirithai thondra intha

ulagum sirithai ponathe,

yen vali kandu nee pozhintha

anbum aravanaippin mun

irai kaatiya pala vinthaigalil

un uravu vinthailum vinathi

madai thiranthaar pol pozhium

avan anbil neeum yen kuzanthai